Μία πρώτη περιγραφή

Ο διεθνής διαγωνισμός XIII Arquine διακήρυξε το σχεδιασμό ενός Media Park, ενός « περιβάλλοντος για δωρεάν και ασφαλείς δραστηριότητες, ο οποίος μπορεί να γίνει χώρος πολιτισμού και μάθησης», ακολουθώντας το επιτυχημένο παράδειγμα βιβλιοθήκης –πάρκων στο Medellin της Κολομβίας, ενεργοποιώντας παράλληλα μία συμβολική αλλά ημι-απομονωμένη περιοχή της πόλης Juarez, το πολύγωνο PRONAF ( Εθνικό Πρόγραμμα Συνόρων Μεξικού), κτισμένο το 1961 με πρόθεση πολιτών από τη γειτονική πόλη El Paso του Τέξας. Το έργο του 1961 ανέδειξε δύο από τους πιο υποσχόμενους μεξικάνους αρχιτέκτονες όλων των εποχών- Pedro Ramírez Vazquez και Mario Pani- τα ήδη σχεδιασμένα κτίρια, τα οποία τις τελευταίες δύο δεκαετίες περικυκλώνεται από parking και κατατρώγεται από ένα εμπορικό κέντρο που βρίσκεται σε αποσύνθεση.

Πως, όμως να παρέμβεις σε μία συμβολική, αλλά υποβαθμισμένη και ημι-απομονωμένη περιοχή και παράλληλα να προσφέρεις ασφαλή κοινόχρηστο χώρο σε μία πόλη που βρίσκεται στην πολιορκία της βίας;

Η περιοχή PRONAF κατέχει μοναδικά χαρακτηριστικά στην πόλη, όχι μόνο εξαιτίας του ιστορικού της υπόβαθρου, αλλά επίσης εξαιτίας των δράσεων της ως αστικό κέντρο και της μοναδικής της μορφολογίας που παρέχει θέα 360 μοιρών.

Κατά την παρέμβαση σε ένα δεύτερο parking στην περιοχή PRONAF ο διαγωνισμός ζητάει παρέμβαση σε μία από τις περιοχές parking με μία μόνο όψη, αυτό επιτρέπει στο έργο να επεκταθεί σαν χέρι πάνω από την περιοχή αυξάνοντας την ακτίνα επιρροής και δίνοντας μία συνεχή όψη στα περίχωρα.

Πέρα από την παρουσίαση του έργου σαν ένα απαραίτητο δίκτυο βιβλιοθήκης και πάρκων στο Juarez, αυτό ενδυναμώνεται με νέα προγράμματα με πρόθεση να μετατρέψουν το Media Park σε έναν πραγματικό κοινωνικό χώρο. Προγράμματα, όπως παιδικές χαρές, κέντρο φροντίδας παιδιών και χώρο πολλαπλών χρήσεων, τα οποία επιτρέπουν την εργασία στην κοινότητα συμπληρώνουν το δοθέν πρόγραμμα: βιβλιοθήκης, αιθουσών διδασκαλίας και διαλέξεων, καφετέριας, εργαστηρίων, χώρου εκθέσεων, υποδοχής και εξωτερικών χώρων επιτρέπουν στο Media Park να λειτουργεί σαν FARO (Τέχνη και Κατεργασία Υφάσματος) της πόλης του Juarez, ένα μοντέλο το οποίο απεδείχθη επιτυχές σε περιοχές του Μεξικού.

Η αποκέντρωση και η επέκταση του προγράμματος κάνει το έργο διαπερατό ,το οποίο συνδυάζεται με μία πρόσθετη επιχείρηση σε κομμάτι των πιο πρόσφατων κτιρίων, επιτρέπει την ανάκτηση και επανάχρηση των δύο αυθεντικών PRONAF κτιρίων που παραμένουν στην περιοχή.

Μία ημι-ακτινωτή διάταξη, όμοια με αντίστροφο πανοπτικό, δημιουργεί έναν ευκολοδιάκριτο χώρο- τόσο προς τα μέσα όσο προς τα έξω- στον επισκέπτη πλησιάζοντας το σύστημα της ‘δημόσιας ασφάλειας’. Η διάταξη δημιουργείται εξ ολοκλήρου από τις διαμορφωμένες κλίσεις του εδάφους που έχουν θέα και μπροστά και πίσω και με τις κατακόρυφες εγκοπές το κτίριο φαίνεται να μην έχει πίσω όψη.

Συνοψίζοντας, η μεγάλη street-gallery–κοινόχρηστη, αλλά με ελεγχόμενη χρήση-, κάνει εμφανή τα διαφορετικά μέρη του προγράμματος επιτρέποντας μία συνεχή και ισορροπημένη ροή δραστηριοτήτων, ενώ λειτουργεί σαν χώρος μετάβασης για τους εσωτερικούς χώρους: μία ενεργή και προγραμματισμένη κυκλοφορία που λειτουργεί για αναψυχή και βόλτα, πράγμα το οποίο δίνει μια γραμμική μορφή που δίνει τη δυνατότητα ασφαλής λειτουργίας τόσο την ημέρα όσο και το βράδυ. Διαβάσεις πεζών και ποδηλατόδρομοι παράλληλοι στη γραμμική gallery επιτρέπουν με παρόμοιο τρόπο στους επισκέπτες και τους περαστικούς να διέρχονται από τους σκιασμένους χώρους ελεύθερα, αυτό συνδέει το Media Park με τους γύρω δρόμους και εισάγει έναν πραγματικό δημόσιο χώρο στο έργο.